is de taalwetenschap, die statisch te werk gaat, niet de evolutieve zijde van de taal raakt, maar wetten opstelt, die feiten constateeren, welke aan één bepaald tijdstip gebonden zijn. Bijv. de wet: in het Ned. komt de ng niet aan het woordbegin voor, is synchronistisch van aard. ➝ Diachronistische taalwetenschap.
Lit.: F. de Saussure, Cours de linguistique générale (1916).
Weijnen.