noemt men den tarieftoeslag, welke dient om bepaalde nationale belangen te beschermen. Men onderscheidt:
1° Surtaxe d’entrepót, d.i.: een toeslag op die waren, die niet rechtstreeks uit een buiten-Europeesch land worden ingevoerd, maar indirect, nl. via een niet-nationale haven;
2° Surtaxe d’origine, d.i. een toeslag op bepaalde Europeesche producten, die uit andere dan het land van oorsprong worden ingevoerd;
3° Surtaxe de pavillon d.i. een toeslag op waren, die op buitenlandsche schepen in een nationale haven worden ingevoerd.
Behalve de sub 3° genoemde surtaxe, die vóór de invoering van het vrijhandelsysteem in meerdere landen werd geheven, vinden de beide eerste surtaxes thans voornamelijk in Frankrijk toepassing.