(Ned. belastingrecht). De gemeenten hebben krachtens art. 280 der Gemeentewet het recht een wegen-, straat- en vaartbelasting te heffen wegens:
1° Gebouwde eigendommen en daarbij behoorende erven, die aan openbare land- of waterwegen belenden of in de onmiddellijke nabijheid daarvan zijn gelegen;
2° Ongebouwde eigendommen, welke aan deze wegen belenden of op deze wegen uitgang hebben.
De wijze van heffen en de tarieven worden bij gemeentelijke verordening vastgesteld. Deze belasting heeft het karakter van ➝ „bijdrage”.
M. Smeets.
Belg. belastingrecht. S., een gemeentelijke vergeldingstaks, is in België meer bekend onder den naam van „wegenistaks”. Ingevoerd tot het dekken van de kosten veroorzaakt door het onderhoud, de reinhouding en de politie der wegenis. Zij is vastgesteld naar rato van het kadastraal inkomen, en mag voor de gebouwde eigendommen en bouwterreinen niet hooger zijn dan de grondbelasting. Voor de andere ongebouwde eigendommen mag zij 50% van de grondbelasting niet overtreffen. De gemeenten hebben het recht de s. te doen betalen hetzij door den eigenaar hetzij door den huurder van de belaste goederen. Lit.: Rob. Wilkin, Les taxes communales (1934).
Rondou.