Karteeringsmachine, toestel voor het mechanisch in kaart brengen (ook met hoogtelijnen) van uit een luchtvaartuig opgenomen stereobeelden. In het kijkersysteem neemt men het terrein stereoscopisch waar en tegelijk, daarboven zwevend, een beweegbaar meetmerk, waarmede men dat terrein als het ware in de drie dimensies kan aftasten. De daarbij uitgevoerde bewegingen worden mechanisch overgebracht op een teekenstift, die het afgetaste terrein als kaart in beeld brengt.
Een soortgelijk instrument is de stereoplanigraaf. De nauwkeurigheid, waarmede dit toestel werkt blijft beneden de nauwkeurigheidsgrens van het teekenen; de gemiddelde hoogtefout ligt beneden ½ ‰. Het is in gebruik o.a. bij den Meetkundigen dienst van den Rijkswaterstaat te Delft, o.m. voor het vervaardigen van kaarten op een schaal van 1 : 1 000, van hoogtekaarten van de duinengebieden en voor kadastralen arbeid.