Spraakfouten, ontstaan door het geheel of gedeeltelijk uitvallen van noodzakelijke voorwaarden voor een normale spraakontwikkeling of door het blijven staan op een der aanvangs-trappen der spraakontwikkeling. Vgl. ➝ Spraakstoornissen.
Men onderscheidt twee groote groepen van s.: de dysarthrische s., die alle de articulatie betreffen, en de dysphasieën: storingen in den grammaticalen en syntactischen opbouw der spraak.