(Fr. sentimental = overdreven gevoelig) is een overheerschend gevoel bij de vroeg-romantici, welke in hun letterkundige werken een sterke gevoelsreactie vertoonden tegen het Rationalisme en de verstarring van het voorafgaande tijdperk; dit gevoel, dat zich vooral betuigde in romans en romances, overschreed verre de grenzen van het redelijke en toonde zich o.m. in Weltschmerz, sombere natuurbeschouwing, doodsgedachten, comédie larmoyante. Kenmerkende producten dezer richting zijn: Night Thoughts van Young, Songs of Ossian van Macpherson, Sentimental Journey van Sterne, Nouvelle Héloïse van Rousseau, Leiden des jungen Werthers van Goethe, Ferdinand en Constantia van Feith; alle uit de 18e eeuw.
Vgl. ➝ Piëtisme.Lit.: J. Prinsen, De roman in de 18e e. in West-Europa (1925).
v. d. Eerenbeemt.