(Gr., ook: sèmantèrion, (sèma = teeken), een plank van hard en gaaf hout, waarop met een hamer geslagen wordt ter bijeenroeping van geloovigen of monniken. In het Westen meestal tabula genoemd, doch hier is het bijna geheel vervangen door schellen en klokken en leeft nog slechts voort in den ➝ klepper en den ➝ ratel.
In het Oosten werd het (ook wel hagia xula = heilig hout, genoemd) slechts ten deele vervangen; groote klokken bleven daar onbekend, en ook de kleine werden onder de Turksche heerschappij verboden. Kleinere s. worden op den linkerarm gedragen, groote (vnl. in de kloosters) in „torens” opgehangen. Louwerse.