Heilige, martelaar, waarsch. onder keizer Diocletianus (284-305). Zijn (historisch onbetrouwbare) legende uit de 5e e. verhaalt, dat hij officier was in de keizerlijke lijfgarde, om zijn geloof met pijlen werd doorschoten en voor dood bleef liggen, doch door de zorgen van de Christenweduwe Irene herstelde, waarop hij opnieuw gevangen genomen en met knuppels gedood werd.
In ieder geval was zijn graf, naast dat van paus Fabianus (catacombe Via Appia) reeds vroeg het voorwerp van bijzondere vereering; daarboven werd de Apostelbasiliek gebouwd (midden 4e e.), die later de basiliek van St. S. genoemd werd.
S. wordt vereerd als patroon tegen de pest (die onverhoeds als een pijl den mensch treft), en van boogschutters en schutterijen. Zijn vereering is zeer verspreid geweest en overtalrijk zijn de afbeeldingen van zijn martelaarschap Feestdag 20 Januari.Lit.: Acta Sanct. (Jan. II); Gerhardt, Ueber die Akten des H. S. (diss. Jena 1916). Gorris.