(Sanskrit, = verbinding, samenvoeging), in de taalkunde de klankwijziging, die zich voordoet bij het samentreffen der woorden in den zin, of binnen het woord zelf. Het is een veel voorkomend verschijnsel, dat in het Ned. gewoonlijk niet in de spelling wordt aangeduid; bijv. onbepaald spreekt men uit: ombepaalt; ik zei: ik sei; tob zoo niet: top soo niet; enz.
v. Marrewijk.