Deze term drukt niet het gezamenlijk deelnemen aan een spel uit, maar duidt op de samenwerking van spelers ter bereiking van het directe doel van het spel. Vanzelfsprekend kan van s. slechts sprake zijn in partij- of groepspelen (zie →Spel).
Dit spel-element is van groote paedagogische en psychologische waarde door de sociale instelling, die van de spelers gevraagd en den gemeenschapszin, die bij hen ontwikkeld wordt, tevens door de sociale ervaringen, die er door beleefd worden.Bij alle spelen, waarin het element s. voorkomt, behoort dit ook in de spelpractijk toepassing te vinden, omdat het een voorname voorwaarde is ter „beleving” van het spel. Daarom zijn niet alle spelen geschikt o.a. voor elken leeftijd en beide geslachten. De aard en mate van samenwerking moet rekening houden met den (ook socialen) ontwikkelingsgang en eigen kenmerken van het individu. S. veronderstelt een begrijpen van het spel-doel, het kennen van de taak, die de speler daarbij heeft en het kunnen overzien van de situaties, die zich tijdens het spel voordoen, met daaruit voortvloeiend bepalen van het incidenteele spelgedrag. Er is in de spelen een climax te vinden met betrekking tot het element s. Dit culmineert in de groote partij-spelen, zooals voetbal, handbal, hockey.
Deze zullen derhalve eerst volledig tot hun recht kunnen komen en als spel „beleefd” kunnen worden, wanneer o.a. de sociale ontwikkeling van het spelend individu zoodanig niveau bereikt heeft, dat het hierbij gevraagde s. daarmee correspondeert. Goris.