Vlasstengels, onder water bewaard, ondergaan na eenige dagen een duidelijke gisting. Hierdoor worden verscheiden bestanddeelen, hoofdzakelijk pectinestoffen, opgelost, tengevolge waarvan de bastvezels, welke van groote technische waarde zijn, van de overige schorsdeelen en van het houtdeel van den stengel losgemaakt worden.
Zulk rotingsproces wordt in stilstaand (blauwroterij) of in zacht stroomend water (witroterij) verwezenlijkt. Anaërobe pectineaantastende bacteriën zijn hier het werkdadigst.
In industrieele roterijen wordt dit biologisch proces door temperatuurregeling en waterverversching methodisch geactiveerd. Soms wordt nog het oude dauwroten op land of weide toegepast.
Hier zijn hoofdzakelijk schimmels werkzaam. Hennep en vele andere vezels worden ook door roting verkregen.Lit. : M. W. Beijerincx, Verzamelde Geschr. (IV Delft 1921); F. Michothe, Le Lin (1929); E. Kayser, Microbiologie appliquée à la Transformation des Produits Agricoles (1921).
Frateur.