(Lat., = rad, d.w.z. tafelronde), Heilige Romeinsche, een, in tegenstelling met andere (bijv. in Spanje), kerkelijke rechtbank te Rome voor zaken, die strikt rechterlijk beslist moeten worden. Bestaat uit een deken en minstens tien raadsleden (auditeurs).
Drie leden maken een turno uit en vormen zoo een collegiale rechtbank. De zaken kunnen echter ook door het heele College behandeld worden.
In eerste instantie behandelt de r. zaken, die volgens can. 1557 § 2 C.I.C. aan den paus gereserveerd zijn, of andere, die de paus haar opdraagt, maar niet de causae maiores (→ Causa maior). Tweede en derde instantie zijn dan andere turni van de r. zelf.
Hof van cassatie is de → Signatuur. Gewoonlijk is echter de r. beroepshof in tweede instantie van de bisschoppelijke rechtbank of in hoogste instantie van de hoogere gewone instanties (metropoliet).
De r. is ontstaan uit de vroegere auditores, die reeds vóór 1326 een college vormden. Vroeger had de r. groote macht, ook als Hooge Raad in den Kerkdijken Staat, later is hare rechtsmacht vervallen, omdat de rechtszaken door de H.
Congr. van het Concilie behandeld werden. Door Pius X werd zij in 1907 als dienstdoende rechtbank hersteld.
C.I.C. can. 259, can. 1598-1601.Drehmanns.