Koning van Schotland (1306-’29). Toen in 1305 de Schotsche nationale leider W.
Wallace door Eduard I was terechtgesteld, scheen het of deze Schotland in zijn macht had. Spoedig echter trad R.
Bruce, earl of Carrick, op als leider in den strijd voor de nationale onafhankelijkheid; in 1306 werd hij te Scone tot koning gekozen. R. bezat groote bekwaamheid; evenwel kan niet worden ontkend, dat hij in dezen strijd zich zelf zocht.
Tusschen 1307 en ’14 heeft hij heel Schotland veroverd; het laatste versterkte kasteel, Stilling, viel in zijn handen tengevolge van den slag bij Bannockburn (1314). De Schotsche onafhankelijkheid was een feit.
Dit werd echter pas vastgelegd in het verdrag van Northampton (Maart 1328); als onderpand van den vrede huwde R.’s zoon David Bruce met Johanna, 7-jarige zuster van Eduard.Lit.: J. Bain, The Edwards in Scotland, 1296-1337 (1901); F. F. Tout, Hist. of England (Longmans „Political History of England”, III). Slootmans.