(philol), in het algemeen: overeenstemming van klanken tusschen woorden of lettergrepen; men onderscheidt ➝alliteratie of beginrijm, ➝assonantie of halfrijm, en ➝eindrijm. R. wordt speciaal gebruikt ter aanduiding van het eindrijm.
Lit.: J. Geurts, Bijdrage tot de Gesch. v. h. R. in de Ned. poëzie (2 dln. 1904-’06).