(Ital.), instrumentale compositievorm in de 16e en 17e eeuw, aanvankelijk aequivalent van den door-imiteerenden motetstijl, werd later door monothematische tendens het prototype van de fuga. Soms zijn de namen fantasia (of fancie) en capriccio identiek met r.
Latere ricercari, o.a. van J. S.
Bach, zijn zeer kunstig doorgewerkte fuga’s. de Klerk.