(boekhoudkundig) is het geheel van de uiteindelijke classificaties der financieele gevolgen van bedrijfsvoorvallen. In het r. onderscheidt men:
1° Rekeningen van vermogensbestanddeel en en rekeningen van het vermogen. De eerste groep geeft uitsluitsel omtrent den stand van bezittingen en schulden, rechten en verplichtingen. De tweede groep omtrent den omvang van het vermogen en de verkregen resultaten.
2° Het summiere en het detailrekeningsysteem. Het eerste omvat de grootboek- of balansrekeningen, waarin naar bepaalde gezichtspunten de bezittingen en schulden en de resultaten in groepen zijn gerangschikt; het tweede de detailrekeningen, gevende een analyse van de groepstotalen der eerste.
Bij de samenstelling van een r. dient men in het oog te houden den bijzonderen aard van het bedrijf, waarvoor het r. moet worden opgebouwd en de structuur van zijn vermogen. Op grond hiervan wordt gewoonlijk begonnen met het samenstellen van een zgn. rekeningenplan, aangevende alle te gebruiken groeps- en detailrekeningen, met een nauwkeurige aanduiding van wat op de verschillende rekeningen moet worden geboekt. Dit plan vormt dan verder den leidraad voor het geheele boekingensysteem.
Lit.: Schmalenbach, Der Kontenrahmen; Janssens, Hoofdlijnen der Inrichtingsleer (I).