(Fr.: abus de droit) is aanwezig, wanneer iemand zijn recht uitoefent op een wijze, welke in strijd is met de maatschappelijke bestemming van dat recht. Voorbeeld: iemand bouwt, enkel om zijn buurman onaangenaam te zijn, op zijn huis een loozen schoorsteen, die dezen het uitzicht verspert.
Vroeger stond men op het standpunt, dat wie van zijn recht gebruik maakt, nimmer onrechtmatig handelt, doch thans vindt de opvatting, dat r. onrechtmatig is, dus ook verplichting tot schadevergoeding medebrengt, aanhang in de wetenschap, de rechtspraak en verschillende moderne wetgevingen, bijv. de Zwitsersche.Lit. : L. J. v. Apeldoorn, Inl. tot de studie v. h. Ned. recht (31937, blz. 32-34 en de daar opgesomde lit.) ; L. Campion, La théorie de Pabus des droits (1925) ; Belg. Hof van Verbreking 12 Juli 1917 (Pas.
I. 1917 65) ; P. J. Durand, Le droit des obligations dans les jurisprudences française et beige (1933). v. d. Kamp