(ook: rubeba, rubella, enz.), laat-middeleeuwsch strijkinstrument, peervormig en bespannen met 2 of 3 snaren. Waarsch. ontstaan uit de lyra.
Werd bij voorkeur gebruikt door de speellieden, die ten dans speelden. De opkomst der viola-typen in de 16e eeuw deed de r. uit de practijk verdwijnen. de Klerk.Lit. : L. Grillet, Les ancêtres du violon (1901).