Zalige, philosoof, theoloog, missietheoreticus; genoemd „de populaire scholasticus der middeleeuwen”. * waarsch. 1235 te Palma (Balearen), ✝ 1316. Van een wereldsch leven bekeerd, wijdde L. zich geheel aan de missiegedachte in den meest ruimen zin. Verschillende malen was hij practisch missionaris in Tunis, waar hij disputeerde met Saraceensche geleerden.
Dan weer doorreisde hij Europa, waar hij leeraarde en vooral ijverde voor de systematische missioneering der Mohammedanen. Zijn streven, dat aan vsch. universiteiten leerstoelen voor Oostersche talen zouden worden opgericht, had ten slotte succes: op het concilie van Vienne (1311) werd een desbetreffend decreet uitgevaardigd. Zelf had L. een college met dat doel opgericht te Miramaz, waar onder zijn leiding 13 Minderbroeders zich vooral op de studie van het Arabisch toelegden.Voor zijn missie-ideeën vond L. veel belangstelling in de Minderbroedersorde, waarvan hij zelf een algemeen kapittel bijwoonde. De Franciscaansche betrekkingen weerspiegelen zich in zijn historisch zeer belangrijken roman „Blanquema”, een soort autobiographie. Of L. tot de Derde Orde behoorde, zooals de overlevering zegt, is moeilijk uit te maken. L. propageerde in zijn Ars inveniendi veritatem en Ars demonstrativa (Kunst om de waarheid te vinden en kunst om de waarheid te bewijzen) een practisch systeem om daarmee de tegenstanders spoedig te kunnen overtuigen. Hij duidt daarin de princiepen aan met figuren en wil dat op verschillende onderwerpen toepassen. De vroeger veelal herhaalde afkeuring als „fantastische begripsmachinerie” is langzamerhand voor een beter inzicht geweken. Ook het oordeel over zijn overige wijsgeerige werken heeft een sterke wijziging ondergaan. De beschuldiging, dat L. rationalistisch zou zijn, wordt weerlegd door het feit, dat hij Augustiniaansch en Bonaventuriaansch is, dus juist van een tegenovergestelde richting.
Onder de ruim 200 werken dragen verscheidene een mystiek karakter. Bijzonder geprezen is het meermalen uitgegeven en vertaalde Llibre d’Amic e Amat (Boek van den Minnaar en de Beminde: God en de Ziel), opgenomen in „Blanquema”. Sinds eeuwen bestond er een, soms al te heftige, strijd over de leer van L. en zijn school. De meeningen daaromtrent zijn vooral in de laatste decennia zeer gewijzigd, nadat een groot getal speciaalstudies in alle landen L. beter hebben leeren begrijpen.
Bibliogr.: bij Longpré (1090 vlg.); over nieuwe uitg. zie Coll. Franc. (Assisi; V 1935, 657 vlg.).
Biogr.: Vita, door een tijdgenoot, uitg. m : Anal. Boll. (XLVIII 1930, 146 vlg.; waarsch. ouder dan de reeds bekende Catalaansche tekst); E. A. Peers, Ramon Lull (Londen 1929).
Lit.: E. Longpré O.F.M., in : Dict. Théol. Cath. (IX) ; P. Gratiën O.M. Cap., Hist. fondation.... Ordre Fr. Min. (1928, 660 vlg.). v.d.Borne