(Lat.) = Wie zwijgt, wordt geacht toe te stemmen (ook: conséntit = stemt toe). Uitzondering op den rechtsregel, dat zwijgen ontkennen is; in dit geval dus moet de eene (contractant) uitdrukkelijk aannemen, dat de ander zeker zal spreken, wanneer hij er niet mee ingenomen is.
Decretale 6 (B.5, tit. 12, reg. 43) van paus Bonifatius VIII. In reg. 44 omschrijft de paus dezen rechtsregel aldus: „wie zwijgt, erkent (eigenlijk) wel niet, maar schijnt toch niet zonder meer te ontkennen”.
Buiten de rechtssfeer te vinden o.a. bij de Klassieke Gr. tragici; ook bij Plato, Cicero, Seneca. C. Brouwer.