Voormalige vorstelijke Benedictijner abdij in den Eifel, in 721 gesticht (met medewerking van St. Willibrord ?), door Pepijn den Korten rijk begiftigd en sedert sterk in de gunst der Karolingische vorsten.
P. werd zeer machtig en kende afwisselend bloei en verval. Later met het aartsbisdom Trier vereenigd, waartegen de monniken zich bleven verzetten, in 1801 opgeheven.Lit. : Cath. Encyclopaedia (XII, 519) ; Lex. Theol. Kirche (VIII). Lindeman