Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-10-2019

Procureurs

betekenis & definitie

(Ned.), rechtsgeleerden, die te zamen met de → advocaten de → praktizijns vormen. Zij zijn vertegenwoordigers der procedeerende partijen.

Als zoodanig verrichten zij de vereischte processueele handelingen, welke vooral daarin bestaan, dat zij de schriftelijke → conclusiën indienen. Vóór 1879 waren de p. ambtenaren, door den koning in beperkt aantal bij iedere rechtbank benoemd; zij moesten een procureursexamen hebben afgelegd.

Thans echter kan ieder meester in de rechten zich als p. vestigen. In tegenstelling tot den advocaat kan de p. slechts optreden bij één bepaald rechterlijk college, nl. dat, waarbij hij beëedigd en toegelaten is, terwijl de advocaat, als hij ergens is ingeschreven, door het geheele land advocatenwerkzaamheden kan verrichten.In België worden procureurs → pleitbezorgers genoemd.

Voor procureurs-generaal en procureurs des konings, zie → Openbaar Ministerie (1°). v. d. Kamp

< >