Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 02-10-2019

Praetor

betekenis & definitie

Benaming, waarmede aanvankelijk te Rome de consul wordt aangeduid. In 367 v.

Chr. wordt de praetuur als afzonderlijk ambt in het leven geroepen, sedert 337 v. Chr. ook voor plebejers toegankelijk.

Hoofdtaak: zorg voor goede rechtsbedoeling (iurisdictio). Aan den p. heeft de ontwikkeling van het Rom. recht veel te danken.

Hij vaardigt → edicta uit op grond van het hem toekomende ius edicendi. De p. wordt benoemd door den consul, later door de → comitia (centuriata, volksvergadering); hij heeft het recht de volksvergadering bijeen te roepen en voor te zitten.

In 242 v. Chr. werd naast den p. urbanus de functie van een afzonderlijken p. ingesteld: p. peregrinus (zie → Peregrini).Hermesdorf.

< >