Een stijlfiguur, hierin bestaande, dat een reeks woorden of zinnen aaneengeregen worden door meestal hetzelfde voegwoord, waardoor de indruk van opeenhooping bedoeld en bereikt wordt; stijging van gevoel is er dikwijls de oorzaak van. Voorbeeld: En dan schilderen zij (onze middeleeuwsche schilders) Maria met het Kindeken op den arm, staande in een prachtige kerk, ... of op een troon, zetelend in een lusthof, en de geurigste bloemen omgeven haar, en de schoonste vogelen zingen haar toe, en heilige maagden omkringen haar, en engelen omzweven haar, . . . (J.
Kronenburg). → Asyndeton. v.d. Eerenbeemt.