[Lat. piscina = (visch)vijver, <( piscis = visch; ook bad],
1 ° Naam in de Christelijke Oudheid aan het doopbassin der baptisteriën gegeven; later ook aan de doopvont; eindelijk aan het kleine zinkputje (eigenlijk sacrarium) tevens „heilig putje” genoemd, dat in doopkapel en in sacristie aanwezig moet zijn voor het weggieten van water, dat bij de heilige handelingen gediend heeft, asch van verbrande gewijde voorwerpen, enz.
Louwerse.
2° Algemeen gebruikte term voor de badinrichting te → Lourdes, links van de grot der verschijningen gebouwd, waar de zieken in het water der wonderbare bron gebaad worden of gedeeltelijke afwasschingen krijgen.