Fransch tooneelschrijver en romancier. * 4 Februari 1688 te Parijs, ✝ 12 Febr. 1763 aldaar. De schitterendste vertegenwoordiger van het I8e-eeuwsch blijspel dat hij nieuwe banen opstuurde (psychologische ontleding). Zijn eerste succes boekte hij bij de Italianen (die hij voorts getrouw bleef tot 1746) met Arlequin poli par l'amour (1720).
Onder zijn vele, ook voor het „Théatre français” geschreven stukken vermelden wij: La Surprise de l'amour (1722); La Doublé inconstance (1723); Le Prince travesti (1724); La Seconde surprise de l'amour (1727); Le Jeu de l'amour et du hasard (1730); Les Serments indiscrets (1732); Le Legs (1736); Les Fausses Confidences (1737); Les Sincères (1739); l’Epreuve (1740); Le Préjugé vaincu (1746), enz. Hij nam de bevallige en geestige types van de Ital. comedie over: Arlequin, Colombine, Silvia, Lelio, die hij als welbespraakte, actueele Franschen ten tooneele deed verschijnen. De dialoog van M. is buitengewoon soepel, zijn taal is uiterst genuanceerd, maar van een zekere preciositeit en bestudeerde gemaniëreerdheid (Marivaudage) niet altijd vrij te pleiten.Uitg.: Oeuvres (12 dln. Parijs 1781).
Lit.: E. Meyer, M. (Parijs 1930); A. Tilley, Three French Dramatists: Racine, Marivaux, Musset (Cambridge 1933).
Willemyns.