noemt men in de experimenteele phonetiek de op platen of rollen vastgelegde spraakklanken, die ter nadere bestudeering met de grammophoon kunnen gereproduceerd worden. Vooral bij dialectstudie zijn de ph. van belang, en men gaat er al meer toe over phonogram-archieven tot dit doel aan te leggen.
Behalve voor bestudeering van spraakklanken, worden ph. ook gebruikt voor het opnemen van te bestudeeren muziek, vnl. van die der niet-Europ. en natuurvolkeren. C. Stumpf gaf hiertoe den stoot.
Lit. : C. Stumpf, Die Anfänge der Musik (1911).