Phaëton

betekenis & definitie

(Gr. myth.), d.i. „de lichtende”; zoon van den Zonnegod Helius. Na lang smeeken kreeg hij van zijn vader verlof, één dag den zonnewagen te mogen besturen. Hij kon de paarden echter niet houden en veroorzaakte zoodoende een wereldbrand. Zeus versloeg hem met zijn bliksem.