Baron de, Ned. letterkundige. * 9 Aug. 1758 te Amsterdam, † 8 Dec. 1818 te Den Haag. Was secretaris van den Raad van Adel, schreef onder pseudoniem Bruno Daalberg hoofdzakelijk humoristisch en burlesk prozawerk in navolging van Sterne, Smollet en Fielding. De komische avonturenromans zijn zonder veel plan, naar ’s schrijvers luim vervaardigd, vol spot en parodie, niet altijd even fijn van geest, doch verdienstelijk van karakterteekening. De stijl is los en beweeglijk.
Voorn. werken: De Adel (1786); Nieuwe bijdrage tot de gesch. der kruisvaarten (1789); Eerste catern uit mijn zakboek of aanteekeningen van een burger aan de grenzen van Holland (1792); Felix en Louise of de ouderliefde, treurspel (1799); Willem Hups (1805); Twee en dertig woorden of de les van Kotzebue (1805); Nog wat lektuur op het ontbijt en de theetafel (1806-1807); De Steenbergsche familie (1809); De Overijsselsche predikantsdochter (1817); Jan Perfect (1807). — Lit.: J. Koopmans, Van Kist tot Daalberg (in: De Beweging 1911, en in: Letterkundige Studiën over de 19e eeuw, 1931); dr. E. Jongejan, De Humorcultus der Romantiek in Nederland (1933). Asselbergs.