In het begin van 1829 ontstond in de Zuidelijke provincies van het Vereenigd Koninkrijk der Nederlanden een beweging, welke later herhaald werd (er kunnen er drie onderscheiden worden), om door het indienen van verzoekschriften bij de Tweede Kamer bezwaren tegen het regeeringsbeleid kenbaar te maken. Zij begon te Luik en ging aanvankelijk uit van de heftigste liberalen. Zij werd overgenomen door de Katholieken. Ook Nned.
Katholieken, aangespoord door Le Sage ten → Broek, deden mede. In hoofdzaak vroeg men vrijheid van drukpers en vrijheid van onderwijs en voorts afschaffing van sommige indirecte belastingen, toepassing van het concordaat van 1827. De beweging, welke veel onrust veroorzaakte en beschouwd kan worden als een bewijs van politieke belangstelling, heeft niet altijd een zuiver karakter behouden, hetgeen mede blijken kan uit het feit, dat Vlaamsche boeren, afhankelijk van hun fel-verfranschte kasteelheeren, afschaffing der → taalbesluiten vroegen. Dit teekent krachtig, hoe de unie van liberalen en Katholieken, door de p. versterkt, een concentratie was van franskiljonsche krachten. Lit. : Witlox, De Kath.
Staatspartij (I 1919); Pirenne, Hist. de Belgique (VI 1926) ; Magnette, Le pétionnement beige pour le redressement des griefs (in : Revue belge de phil. et d’hist., 1933). Verberne.