(Lat. Pergamum), Antieke stad in Mysië, bij het tegenw. Bergama. Door de opgravingen van Humann, Conze, later Dorpfeld en Schliemann is de stad ons nader bekend geworden: uit de oudste nederzetting op den hoogsten top van den burchtheuvel ontwikkelde zich de stad tot de in terrassen gebouwde Hellenistische stad (vgl.
Pricne), met o.a. haar beroemde → altaar van P., tempel van Athene, met aansluitende bibliotheek, tempel van Hera, van Demeter en Core, theater, markt en gymnasium, later in Rom. tijd het Trojaneum; een kunstwerk van techniek was ook de waterleiding vanaf het Madarasgebergte. Het Antieke beeldhouwwerk is grootendeels naar Berlijn vervoerd, waar in het nieuwe Pergamon-museum het altaar van P. geheel is opgebouwd.Lit.: Conze, Wiegand e.a., Altertümer von P. (8 dln. 1885-1923); v. Massow, Führer durch das Pergamonmuseum (1932).
W. Vermeulen.