1° Schildersfamilie te Venetië op het eind der 15e en in de 16e eeuw'. Oudste lid is Jacopo, genaamd il Vecchio, * ca. 1480 te Serinalta bij Bergamo, ♱ 30 Juli 1528 te Venetië. Hij schijnt gevormd te zijn onder Vivarini, Cima en Franc, di Simone. Van zijn leven is weinig bekend; slechts enkele stukken zijn hem met zekerheid toe te schrijven.
In zijn rijpen tijd invloed van Giorgione en Lor. Lotto; in zijn laatste jaren werd onder invloed van Titiaan zijn stijl pathetischer; hij zocht zijn schoonheidsidealen meer in het aardsche; uit deze jaren stammen zijn weelderige vrouwenportretten.Antonio, neef van voorgaande. * ca. 1510 te Serina, ♱ na 1575 te Venetië, was een leerling van Bonifazio Veronese, dien hij sterk navolgde. Zijn figuren, vooral Madonna’s, zijn zeer academisch en vrij gemaniëreerd; zijn beste kwaliteiten liggen in het schilderachtige, vooral van het landschap.
Zijn zoon Jacopo, gen. il Giovane, was schilder en etser. * 1544 te Venetië, ♱ 1628 aldaar. Op jongen leeftijd naar Rome, waar hij onder invloed van Michelangelo en diens navolgers kwam. Dit drukte den stempel op zijn kunst. Omstreeks 1570 keerde hij terug naar zijn vaderstad, waar hij tot hooge eer geraakte. Hier onderging hij spoedig den invloed van Tintoretto en Salviati. Alles te zamen was hij een niet onbegaafd epigoon.
Lit.: Spahn, P. V. (1932); Venturi, Storia dell’ Arte (IX). Schretlen.
2° Ricardo, Peruaansch dichter en staatsman. * 7 Febr. 1833 te Lima (Peru), ♱ 6 Oct. 1919 aldaar. In 1860 werd hij verbannen; in 1887 stichtte hij de Academie.
Werk: Las mejores tradieiones peruanas (1918).