(Gr. ostrakon = aarden pot, potscherf) noemt men de scherven van gebroken kannen, kruiken enz., die vooral in het Oude Egypte als goedkoop schrijfmateriaal i.p.v. → papyrus gebruikt werden. Men schreef er op met inkt of grifte den tekst in. De o. werden gebruikt als kwitanties van belastingen, rekeningen, brieven, als oefenmateriaal in de school, enz. Zie ook → Ostracisme.
Lit.: U. Wilcken, Gr. O. aus Ägypten u. Nubien (2 dln. 1899); W. E. Crum, Coptic O. (1902); I. G. Tait, Gr. O. in the Bodleian Library and other collections (I 1931). Bent.
In Palestina zullen o. sinds ca. 1000 v. Chr. gebruikt zijn, en misschien nog vroeger. Bij de opgraving van Samaria werden 63 stuks gevonden, beschreven met oud-Hebr. letters en dateerend uit het midden der 9e eeuw v. Chr. De inhoud is van belang voor de Palestijnsche topographie, Bijbelsche onomastiek en voor de kennis van het hofleven in Samaria. In 1930 werd te Bethsames het oudste thans bekende o. gevonden, beschreven met Sinaïtisch schrift; 1935 kwamen te Tell-Doeweir een aantal o. aan het licht, die echter nog niet uitgegeven zijn. A. v. d. Born.
Lit.: E. L. Sukenik, Inscribed potsheds with Biblical names from Samaria (in : Quart. Statement of the Palest. Expl. Fund, 1933). Zie ook onder → Samaria.