Ophthalmoreactie

betekenis & definitie

(geneesk.), een bij de diagnostiek van sommige infectieziekten toegepaste methode, waarbij men een extract van den bacil, waarvan men vermoedt, dat hij de ziekteverschijnselen veroorzaakt, in het oog druppelt. Bij positief uitvallen ziet het oog er rood uit, door ontsteking van het bindvlies. Door Calmette werd ze gebruikt om een besmetting met den tuberkelbacil aan te toonen, waarbij dan tuberculine in het oog gedruppeld werd. Daar er zich minder aangename bijverschijnselen konden voordoen, is de o. bij de tuberculose-diagnostiek verlaten. Wynands.