Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 29-10-2019

Openluchtonderwijs

betekenis & definitie

Onderwijs, dat gegeven wordt in de zgn. buitenscholen. Dit zijn buiten de stad in gezonde streek gelegen scholen, waar het onderwijs gecombineerd wordt met geregelde leefwijze onder geneeskundig toezicht, daar men gezien had dat lange rustkuren bij tuberculose vanwege de voorgeschreven en geregelde leefwijze in de open lucht tot gunstige resultaten voerden. Voor o. komen kinderen in aanmerking, die voor het gewone onderwijs niet geschikt zijn vanwege hun minder goeden gezondheidstoestand, niet ziek genoeg zijn voor ziekenhuis of sanatorium en te zwak zijn om uitgezonden te worden naar koloniehuizen of in gezinnen, terwijl ze behoefte hebben aan uitzending voor langer duur. Strenge eisch is, dat de kinderen niet lijden aan → open tuberculose of aan een andere besmettelijke ziekte.

Het eerste voorbeeld van een buitenschool is de in 1904 te Charlottenburg in Duitschland opgerichte „Waldschule”, die geïnspireerd was op een dagsanatorium voor tuberculoselijders.

Men onderscheidt: buitenschool-externaat en buitenschool-internaat. De in de stad zelf gebouwde scholen met o. noemt men wel: openluchtscholen, waarvan er in Nederland o.a. voorkomen in Amsterdam, Haarlem, Maastricht. Buitenscholen vindt men in Arnhem, Den Haag en Katwijk. Het onderwijs wordt zoo veel mogelijk in de open lucht gegeven en bij minder goed weer in daarvoor speciaal gebouwde paviljoens, terwijl er hallen met ligstoelen voor de rustkuur aanwezig zijn. Wynands.

O. wordt in België alleen in groote steden, en in enkele privaatinrichtingen voor onderwijs gegeven. Om in dat blijkbaar aangevoelde tekort te voorzien zijn aan de kust, in de Kempen en de Ardennen kinderkolonies gesticht, die, sommige onder het verlof, andere gedurende een bepaalden tijd van het jaar, zwakke kinderen opnemen, zonder in het geheele onderwijs te voorzien. Grypdonck.

< >