Brengt men een ijzeren staaf in een homogeen magnetisch veld van de sterkte H (as van de staaf // H), dan gaat een gedeelte van de krachtlijnen door de staaf heen, waar we ze inductielijnen noemen. Aan de uiteinden van de staaf ontstaan hierdoor magn. polen, die binnen in de staaf een aan het veld tegengesteld gericht magn. veld veroorzaken. De grootte van dit veld is evenredig met de magn. inductie, zoodat de veldsterkte binnen in de staaf Hi gelijk wordt aan H-NI. De evenredigheidsfactor N, die van den vorm van de staaf (hoofdzakelijk van de verhouding tusschen lengte en doorsnede) afhangt, heet ontmagnetiseerende factor.
Indien men aan een staaf het verband tusschen I en H meet (➝ ballistische methode bij magn. metingen), dan moeten dus alle H-waarden met NI verminderd worden, om het gezochte verband tusschen Hi en I te vinden. Elenbaas.