Onsamendrukbaarheid

betekenis & definitie

(natuurk.), een eigenschap, die vloeibare en vaste stoffen in hooge mate bezitten, nl.: door drukverhooging practisch niet van volume te veranderen. Dit heeft tot gevolg, dat een vermeerdering van volume van een vaste stof of een vloeistof (bijv. door verwarmen of door bevriezen) met zeer groote krachtsontwikkeling gepaard gaat. Voorb.: een bevriezende kan met water springt stuk; een ijzeren balk in een brandend huis duwt de muren omver. De Block.