(bacteriol.) noemt men de bactericide werking van zeer kleine hoeveelheden van bepaalde stoffen, inzonderheid van zware metalen. Met de opkomst van de bacteriologie trok het weldra de aandacht, dat bacterie-kolonies minder goed groeiden boven een zilveren of koperen munt. Water, dat in een koperen vat gestaan had, verkreeg de eigenschap bacteriën te kunnen dooden. Het is gebleken, dat de werking zuiver chemisch is.
Er gaan sporen van het metaal in oplossing, bijv. 20-100 mg/m3, welke in staat zijn de bacteriën te dooden ofwel hun groei te remmen. De practische toepassing der o. w. heeft zich tot nu toe vooral bewogen op het gebied van zuivering van drinken zwemwater. Koper gaat vooral den groei van algen tegen. Het water in de vijvers van de New-Yorksche waterleiding wordt met 200 mg kopersulfaat per m3 gedoseerd, waarvoor per jaar ong. 60 ton noodig is.
Voor desinfectie van zwemwater gebruikt men dikwijls koper gecombineerd met chloor, voor drinkwater wordt vooral zilver aanbevolen. Eerst gebruikte men lichamen met groot oppervlak, waar het zilver op was neergeslagen (katadyne-zilver), later stroomde het water langs zilveren electroden, welke met een gelijkstroom-bron verbonden waren (electro-katadyneproces). Of deze methode met de onder drinkwaterzuivering (→ Drinkwater) genoemde zal kunnen concurreeren, moet de toekomst leeren. Zernike.