(Ned. en Belg. recht). De wet spreekt hier niet over; de uitdrukking heeft echter door het gebruik vasten voet gekregen.
N.o. is aanwezig, wanneer de in de dagvaarding gestelde feiten, afgezien van de bewijsbaarheid daarvan, niet tot toewijzing der vordering kunnen leiden, bijv.: de vordering is verjaard of er zijn niet voldoende feiten gesteld. Eischer wordt dan door den rechter niet ontvankelijk verklaard in zijn eisch.
Is dit geschied, dan staat meestal (niet bijv. wanneer de vordering is verjaard) de mogelijkheid open deze vordering opnieuw in te stellen.Men onderscheide hiervan goed het ontzeggen; der vordering. Dit geschiedt nl. op grond daarvan, dat de gestelde feiten niet zijn bewezen; in dit geval is het instellen van een nieuwe vordering op denzelfden grond uitgesloten.
In strafzaken zal het Openbaar Ministerie niet ontvankelijk worden verklaard, indien blijkt, dat op grond der vastgestelde feiten geen strafvervolging mogelijk is, bijv. het feit is verjaard of de wet is op het feit niet van toepassing, of het betreft een klachtdelict en de daarvoor vereischte klacht is niet ingediend. Bronsgeest.