(meetk.) wordt gekenmerkt door de eigenschap, dat in elk van zijn punten de gemiddelde ➝ kromming nul is. Een door een gesloten kromme begrensd gedeelte van een m. heeft een kleinere oppervlakte dan een door dezelfde kromme begrensd gedeelte van elk ander oppervlak, dat in de omgeving van het m. ligt. Een voorbeeld van een m. is de ➝ catenoïde.
De bekende zeepblazen hebben altijd den vorm van minimaaloppervlak. v. Kol.