is die zachtheid van gemoed, die neigt tot matiging van straf en vergelding om den evenmensch niet meer te bedroeven dan noodig of nuttig is. Zij keert zich rechtstreeks tegen alle wreedheid en onmenschelijke hardheid, maar geenszins tegen gepaste gestrengheid; al naargelang van de omstandigheden zal de een of de andere den toon moeten aangeven. Verwant met de m. is de zachtmoedigheid, die den toorn stilt, waar deze tot wreedheid of hardheid zou kunnen verleiden. Lit.: 8.
Thomas, Summa Theol. (II II, 157 en 159).Buys.