Min of meer regelmatige verplaatsingen van dieren naar andere streken. Onder de zoogdieren treft men dit aan bij bergdieren, zooals de gems, die des winters, lagere regionen opzoekt, of bij de in de Noordpoolstreken levende vormen, zooals het rendier, dat des winters, wanneer de bodem met sneeuw en ijs wordt toegedekt, zich meer Zuidelijk verplaatst. In veel grootere mate echter wordt m. aangetroffen bij de vogels, die gedwongen door voedselgebrek of andere ongunstige levensomstandigheden andere streken gaan opzoeken.
Zoo ondernemen de in onze streken voorkomende zwerfvogels, o.a. meezen en vinken en goudhaantjes, des winters tochten van de eene streek naar de andere. Bijzonder verre tochten worden ondernomen door vogels, voor wien de wisseling van het klimaat bijzonder diep in voedingsvoorwaarden ingrijpt, zooals bij de trekvogels, zwaluw, ooievaar, nachtegaal, enz. Deze vormen brengen den zomer in hun eigenlijk vaderland, waar ze hun jongen uitbroeden en grootbrengen, door, om in den herfst, wanneer de levensvoorwaarden voor hen ongunstig worden, zich te verplaatsen naar meer bij den aequator gelegen streken en daar den winter door te brengen, om dan weer in de lente naar hun vaderland terug te keeren. ➝ Vogeltrek.
Ook bij visschen komt m. voor. Bekend is de trek van zalm, die bij geslachtsrijpheid vanuit de Noordelijke zeeën de rivieren opzwemt om eieren af te zetten in bergbeken, en van de paling, die het zoete water verlaat om in de diepzee kuit te schieten. Willems.Naast tijdelijke m., waarvan in de vorige alinea de klimatologische, gametische en de voedselmigratie besproken zijn, komen er ook nog permanente m. voor, waarbij door verandering der milieu-factoren, een fauna voor goed naar een ander geographisch gebied trekt. In de historische geologie zijn hier veel voorbeelden van: bijv. de olifanten hebben hun bakermat gehad in Afrika; vandaaruit is een tak via Azië naar Europa gemigreerd, een andere tak is naar de Nieuwe Wereld gemigreerd.
v. d. Geyn.