Ital. aardewerk, waarvan het kleideeg verborgen wordt onder een dunne laag van een betere kleisoort, zgn. slib, dat gewoonlijk roomkleurig is en dan engobe heet; het slib wordt daarna met doorzichtig loodglazuur overtrokken. Dikwijls worden met een stift teekeningen in het slib ingekrast, zoodat de donkerder kleur van het kleideeg op die plaatsen weer te voorschijn komt (sgraffito-techniek). De m. was vooral in gebruik tijdens de 14e en 15e eeuw (Faenza, Bologna, Padua en Milaan); na de bloeiperiode van de majolica leefde zij nog langen tijd voort in de volkskunst (o.m. te Pavia en Bologna).
V. Herck.