(geluidsbeker, scheepsroeper), uitgevonden door Samuel Moreland (speaking trumpet, 1671), trechtervormige buis, dienende om de geluidsenergie, bij het nauwe einde voortgebracht, te versterken en te richten. Hiertoe heeft men dit einde zoo gevormd, dat de mond van een spreker er juist in past. Verder moeten de openingshoek en de vorm van den wand zoo gekozen zijn, dat de geluidsgolven zooveel mogelijk met platte, evenwijdige golffronten uittreden.
Vervolgens kan de trechter zelf resonantiewerkingen geven, waardoor niet alleen de luchtmassa, maar ook de wanden van het toestel in medetrilling geraken. De invloed van het materiaal doet zich gelden op den klank of de toonkleur van het geluid. Trechters van metaalblik maken wegens hun hooge eigentonen het geluid scherper dan die van hout of karton, terwijl deze laatste bovendien nog een snellere demping hebben dan de metalen.
De m. vindt tegenw. veelvuldige toepassing op grammophoon en luidspreker. A. Mulder.