De bij het landmeten gebruikelijke m. is een stalen reep van 20 m lengte, ter breedte van 25 mm en ½ mm dik. De band is door koperen boutjes verdeeld in decimeters, waarbij de even en oneven meters en meestal ook de halve meters door speciale goed in het oog vallende merkteekens zijn aangegeven: de lengten van 5, 10 en 15 m zijn meestal met cijfers aangegeven. Aan de beide uiteinden van den m. bevinden zich handvaten, van halfcirkelvormige uithollingen voorzien, waarin de bij de m. behoorende meetpennen precies passen.
Een stel bij een m. behoorende meetpennen bestaat uit zes stuks, waardoor met zoo’n stel telkens 100 m gemeten kan worden. Vgl. ➝ Meetketting. E. Bongaerts.