Verankeringsmast, waaraan luchtschepen gedurende het regelmatige gebruik met den neus worden bevestigd. Het luchtschip kan zich daarbij vrijelijk met den neus in den wind, dus in de richting van den minsten weerstand, draaien. De achterzijde van het luchtschip is daarbij door middel van van schokbrekers voorziene staalkabels verbonden aan een zware ijzeren rol op den grond, welke de beweging van het luchtschip bij het draaien om den mast kan volgen, of aan trolleys op een cirkelvormig spoor met het centrum van den m. als middelpunt.
Hierdoor wordt het „fladderen” van het luchtschip om den meermast voorkomen.De m. heeft inwendig een lift en aan de bovenzijde een platform, waardoor personeel zich naar en van een platform, aan den neus van het luchtschip kan begeven. De hooge m. (ca. 60 m) stellen minder eischen aan het landingsterrein dan lage, welke juist voldoende hoog zijn om het luchtschip van den bodem te houden, doch meer kans geven op beschadiging, vooral bij sterken wind, door botsing met den grond en daardoor het meren moeilijker maken en meer personeel eischen. Aan den anderen kant vergemakkelijken deze m. den arbeid, doordat zij minder hoog zijn. Koppert.