(Ned.en Belg. recht). Meerderjarig zijn zij, die den vollen leeftijd van 21 jaren hebben bereikt of voor dien tijd in het huwelijk zijn getreden. Bij ontbinding des huwelijks, voordat genoemde leeftijd is bereikt, blijft de m. in stand (art. 385 Ned.
B.W.; art. 488 en 476 Belg. B.W.). De meerderjarige is volledig handelingsbevoegd.
Ouderlijke macht en voogdij vervallen. Voor het huwelijk echter hebben meerderjarigen in Nederland tot het 30e jaar de toestemming van vader en moeder noodig (➝ Huwelijkstoestemming). In België moet practisch de toestemming slechts gevraagd worden tot 25-jarigen leeftijd; daarna volstaat de beteekening van een eerbiedige akte (art. 148 vlg.
Belg. B. W.).Door ➝ handlichting (➝ Ontvoogding) kan de minderjarige meerderjarig worden verklaard of in meerdere of mindere mate met den meerderjarige worden gelijkgesteld.
De koning is meerderjarig, als zijn 18e jaar is voleind. Eveneens de kroonprins of kroonprinses, ingeval deze regent worden (art. 29 Ned. Grondwet; art. 80 Belg. Grondwet). Bronsgeest/Rondou.
In het Kerkelijk recht treedt m. in, zoodra een gedoopte Christen het 21e jaar voleind heeft; daardoor heeft hij, zoo er geen andere hinderpalen aanwezig zijn, alle rechten en plichten in de Kerk (C.I.C. can. 88, 89).