Onder invloed van Humanistische beginselen gaf Gregorius XIII bevel tot hervorming van het Graduale (dat de Mis-gezangen bevat) „superfluitatibus resecatis ac barbarismis et obscuritatibus sublatis” [door de overtollige noten te schrappen, smakeloosheden (barbarismis) te verwijderen, en de fouten te verbeteren]. Palestrina en Zoilo brachten de verlangde hervormingen aan, die na 30 jaren nog eens herzien werden door Anerio en Suriano. In 1614-’15 werden de hervormde zangboeken gedrukt op de Stamperia Oriëntale van kard. de Medici, met goedkeuring, niet echter op bevel, van Paulus V.
Deze uitgave, naar den naam van den kardinaal kortweg Medicea genoemd, is nooit algemeen bekend en verbreid geworden, zoo zelfs, dat ze in 1868 opnieuw „ontdekt” werd door Haberl, die daarin de authentieke hervorming van Palestrina meende te moeten zien. Door Pustet is zij herdrukt (Medicea-nadruk) en 1873-1903 was zij de min of meer officieele uitgave van de Gregoriaansche zangboeken. Bruning.