1° (geol.) ander woord voor dalkronkel; afgeleid van de rivier de ➝ Maeander.
2° In de ornamentiek de naam voor een bandversiering, bestaande uit een voortloopende spiraalvormige (zgn. golflijn) of een rechthoekig gebroken lijn (zgn. Gr. rand). De m. vindt men als ornament bij vele primitieve volkeren. In de Grieksche kunst komt hij reeds vroeg voor (zie bijv. Dipyloncultuurvazen) en kwam tot hooge ontwikkeling in de Gr. en Rom. Klassieke kunst. Uit de Oudheid werd dit motief overgenomen door den Lodewijk XVI- en den Empirestijl.
V. Herck.