(economie) is een begrip van groote beteekenis in het ruilverkeer. Het individu of de groep of de gemeenschap, die eenig goed of eenigen dienst begeert, is niet bereid daarvoor meer dan een bepaald bevredigingsmiddel (meestal een zekere som gelds) te geven. Zou men meer moeten geven, dan ziet men van den ruil af.
Deze m. w. is uiteraard geen onveranderlijke grootte. Zij wordt op elk tijdstip door een aantal factoren bepaald. Dringendheid van behoefte of begeerte, prijzen en waardeeringen in aangrenzende ruilprocessen en zooveel meer laten hun invloed op de concrete m. w. gelden.
Het begrip m. w. is ook door de theoretici van de Oostenrijksch-Amerikaansche School miskend, althans in hun schemata van het ruilverkeer zeer onvoldoende tot uiting gebracht. Het verband tusschen dezen subjectieven factor der prijsvorming en de andere subjectieve factoren (als machtspositie, marktpolitiek en maatregelen der gemeenschap) alsook den objectieven factor der prijsvorming (het ruilfonds) is nog altijd een zeer verwaarloosd gebied. Zie verder → Minimale waardeering en → Waarde.
Lit.: J. A. Veraart, Arbeidsloon ; E. von Böhm-Bawerk, Kapital und Kapitalzins; J. B. Clark, The Distribution of Wealth. Veraart